Мама надела

Цветную косынку,

Мама в косынке

Как на картинке!

И вот я рисую

Такую картинку:

Маму

И эту цветную косынку.

Зелёная дээли-

Её одежда,

И дээли

Я нарисую, конечно.

Полные вёдра

Несёт она в дом,

Вот я рисую

Маму с вёдром.

У мамы-косы

Глаза раскосы,

И я рисую

Глаза и косы.

Я нарисую

Её красоту...

Но как рисовать

Её доброту?

Перевел Эмма Мошковская

Мой папа

Выше

Папы

Соседского мальчишки,

И все другие папы

Ниже

Его.

На папином плече

Сижу я, как на вышке,

Меня он сделал выше

Себя

Самого!

И все как на ладони-

Верблюды, юрты, кони,

Отары и стада...

И я спросил тогда

У папы моего:

-Зачем и для чего

Ты стал таким большим,

Ты стал таким высоким?

-А чтобы ты, мой сын,

Увидел мир широкий,

Глядел бы вон туда,

Где юрты и стада,

И даже ещё дальше

Глядел бы ты, мой мальчик!

Перевел Эмма Мошковская

Anytime, on a single day.

Anywhere, in a single place.

I am walking among caves

of candies wrapped in gold and silver paper.

I want to stuff handfuls into my pockets,

to eat them, but dawn is lightening.

Oh, oh, how merciful!

How lovely are my delicious dreams!

If dawn could come a little later,

I could have eaten one!

Anytime, on a single day.

Anywhere, in a single place.

I'm rushing through the clouds,

on a flying horse from a fable.

I want to land amid a pavilion of rainbows

of a million rays of light, but morning is coming.

Truly, truly, how merciful this is!

How lovely are my colorful dreams!

If morning ...

Өдөр иргэж ирэхдээ

Хусны ур авчирч өглөө

Хулгана байна, харав уу? гэлээ.

Юу гэнэ ээ?

Юун хулгана?

Хаана байна?

Харахгүй байна гэтэл

Өвөө

Өврөөсөө

Эвхмэл хутгаа гаргаад

Эхлэж үйсийг нь

Хуулаад

          Өөлөөд

                   Сийлээд

Хулгана болгож орхив

Хулгана олоод харчихыг нь бодоход

Өвөөгийн нүд муудсан гэдэгт

Үнэмших арга даан ч алга даа!

A day passes.

He’s brought back a load of birch wood.

“There was a mouse,” he said.  “Did you see?”

What?

What mouse?

Where?

You didn’t see it?  But

Grandpa

took a penknife

from his breastpocket,

and began to

strip and

trim and

carve

the birchwood into a mouse.

emerging from the birchwood.

Grandpa says his eyes are bad,

but I can’t believe that!

      АЛХ ХАДААС БАРЬЖ СУР

  ААВ НАДАД ИНГЭЖ ХЭЛЭВ

  ГАРТАА БИ ХАДААС БАРИВ

ГАН АЛХААР ХАДАЖ СУРАВ

АНХНЫ ТЭР Л ТОГШИЛТООС

АЙЗАМ ДУУ АЯНДАА ҮҮСЭВ

ЭНЭ  АЛХ

ГАН  АЛХ

ЭРЭЛХЭГ

БААТРЫН

ЭРДЭНЭТ

СЭЛМИЙГ

ДАН ДАН

ДАВТСАН

ТОГ    ТОГ

ТОГШСОН

ЭГНЭСЭН

ХАРШИЙГ

УРЛАСАН

НИЙВИЙГ

ДАН ДАН

ДАВТСАН

ТОГ    ТОГ

ТОГШСОН

ИРЭЭДҮЙ

ХОЙЧИЙН

ЖИГҮҮРТ

ХҮЛГИЙГ

ДАН ДАН

ДАВТАНА

ТОГ    ТОГ

ТОГШИНО

 

Бат-Эрдэнийн Ганпүрэв гэдэг сэрмэлзсэн нэг жаалхүү цэцэрлэгийн балчир наснаасаа дунд сургууль төгсөн төгстөлөө “Уран жиргээ” тэмцээний тайзнаас салаагүй. Шүлэг урнаар унших эрдэмд гарамгай байлаа. Харамсалтай нь нэг ч удаа түрүүлээгүй. Би “Уран жиргээ”-г санаачилсан хүний хувьд, шүүгчийн хувьд хэчнээн дэмжээд ч бусад шүүгчид нөлөөлж чадаагүй. Эцэг, эхчүүд шүүгчээр сууна гэдгийг мэдчихээд “Манай охин үсэндээ ягаан туузтай шүү, анхаараарай энээ тэрээ болдог. За тэр яахав, дүү нь гэж нэг жаахан охин “Хөлөндөө өндөгтөй унага” гэдэг хөөрхөн ном гаргав. Дотор нь миний тухай шүлэг ч ба...

Нэг.

Өрөөндөө Жон ганцаар!

Өөрөө өөртөө хаан!

Хоёр.

Цонхоор хулгана шагайснаа

Цоройж ваар луу авирав.

Гурав.

Хулганы араас хөөсөөр

Хумст муужгай орж ирэв.

Дөрөв.

Хойноос нь гөлөг ирж

Хондлой дээрээ оцойв.

Тав.

Мөлхөө яст мэлхий

Мөрөөр нь орж ирлээ.

Зургаа.

Шуудан зөөгч бич

Шуудхан ороод ирлээ.

Долоо.

Хар хэрээ дэвэн дэвэн

Хамрыг нь шүргэн алдав.

Найм.

Хүчит бар хаалгаар

Хүржигнэн орж ирлээ.

Ес.

Хар арьстан араас нь

Хаалга сэмхэн нээлээ.

Оньсого шиг л юм боллоо

Одоо чухам яадаг билээ?

Алмайрч суулгүй Жон

Арга сүйхээлж бодлоо.

Эхнээс нь биш сүүлээс нь

Эргүүлж тоолохоор шийдлээ.

Ес!

Хашхирч тэ...

The war’s begun.

They’re attacking!

The soldiers are fighting,

battling,

roaring,

raging!

stagger

stumble

crash

crack

clash

clack

bang!

BANG!

ssshhiiillll

ssshhuulll

pyuuu

pyuuu!

kkkkkk

kkkkkk

trrrrrrrr

trrrrrrrr

bang

BANG!

crackle

crash!

Our soldiers

are coming!

The enemy’s

retreating!

“You’re the enemy, not us!”

“You’re the enemy, you’re the one arguing!”

“You’re the enemy, that’s it!”

“Let’s have a fight about it!”

Neither side fighting

wants to fight.

They’re both on the same side,

there’s no war on the ground.

That’s how a war ends

          on paper.

It goes no further,

that’s all there is!